Zawartość książki

 

Strona główna Zawartość książki Szkolenia Dokumentacje Tabele rozmiarów Kontakt

 
 

SPIS TREŚCI

CZĘŚĆ PIERWSZA WPROWADZAJĄCA

1. Podstawowa wiedza z zakresu materiałoznawstwa włókienniczego, odzieżowegoi technologii odzieży

1.1.    Materiałoznawstwo włókiennicze
1.1.1. Wprowadzenie
1.1.2. Włókna naturalne
1.1.3. Włókna chemiczne
1.1.4. Przędza
1.1.5. Tkaniny
1.1.6. Dzianiny
1.1.7. Włókniny

1.2.    Materiałoznawstwo odzieżowe
1.2.1. Klasyfikacja wyrobów odzieżowych
1.2.2. Odzieżowy leksykon
1.2.3. Słowniczek terminów fachowych
1.2.4. Dodatki wykorzystywane w odzieżownictwie

1.3.    Podstawy technologii odzieży
1.3.1. Etapy procesu produkcji odzieży
1.3.2. Technologia szycia
1.3.3. Technologia szycia a konstrukcja odzieży

CZĘŚĆ DRUGA O KONSTRUKCJI

2. Konstrukcja i modelowanie szablonów dla odzieży damskiej

2.1.    Wprowadzenie do tematu konstrukcji odzieży
2.1.1. Uwagi wstępne
2.1.2. Metody konstrukcji odzieży
2.1.3. Sylwetki
2.1.4. Pomiary
2.1.5. Tabele i rozmiary
2.1.6. Siatki konstrukcyjne
2.1.7. Luzy odzieżowe
2.1.8. Etapy konstrukcji odzieży
2.1.9. Wyposażenie wzorcowni

2.2.    Konstrukcja i modelowanie
2.2.1. Spódnice
2.2.2. Bluzki
2.2.3. Suknie
2.2.4. Żakiety
2.2.5. Spodnie
2.2.6. Uwagi do technologii wykonywania szablonów

2.3. Tabele wymiarów

Podsumowanie

Literatura

 

Od Autorki – dlaczego warto kupić mój podręcznik?

Zachęcam, aby spróbować samodzielnej nauki, biorąc pod uwagę cenę mojej książki, jej dostępność oraz porównanie
z kosztami szkoleń i logistyką z nimi związaną. Starałam się, aby moje opracowanie zasadniczo różniło się od dotychczasowych i „odczarowało tajemną wiedzę” o konstrukcji odzieży.
Mam nadzieję, że wiedza, przedstawiona w pierwszej części podręcznika, w rozdziałach „Materiałoznawstwo Włókiennicze i Odzieżowe” pozwoli korzystającym z tego podręcznika inaczej spojrzeć na materię, z której składa się odzież. Warto przyglądać się różnym surowcom i oceniać ich skład oraz właściwości. Przy projektowaniu ubioru,
a następnie konstrukcji duże znaczenie mają takie właściwości jak: układalność materiału, trwałość zaprasowań, rozciągliwość, kurczliwość, czy gęstość.

Wszystkim, którzy rozpoczynają przygodę z branżą odzieżową koniecznie przyda się terminologia zawarta w „Odzieżowym leksykonie” i „Słowniczku terminów fachowych”.

Ponadto, w trzecim rozdziale części wprowadzającej opisane zostały podstawowe zagadnienia, dotyczące zagadnień związanych z technologią produkcji wyrobów odzieżowych, w tym z przebiegiem etapów ich przemysłowego wytwarzania.

Czytelnik może zapoznać się z podstawowymi maszynami szwalniczymi i oprzyrządowaniem ułatwiającym szycie. Dla przyszłego konstruktora ważna jest znajomość poszczególnych rodzajów ściegów i szwów. Warto się z tą wiedzą zapoznać, chociaż nie zastąpi ona doświadczenia, które nabywa się podczas wieloletniej pracy.

Jednak głównym tematem niniejszego opracowania są jednak tytułowe:
„Podstawy Konstrukcji i Modelowania Szablonów dla Odzieży Damskiej”.

Jest wiele metod konstrukcji odzieży. Ja przygotowując się do prowadzenia działalności szkoleniowej z tej dziedziny poszukiwałam takiej, która pozwoliłaby w stosunkowo krótkim czasie przekazać wiedzę o konstrukcji prostej i przyjaznej, ale przede wszystkim takiej, która nie zniechęca i prowadzi do uzyskania zadowalających efektów w postaci dobrze wyglądających i układających się na sylwetce ubrań.

Ja w swojej pracy szkoleniowej postawiłam, a w konsekwencji i w podręczniku na metodę procentową. Przy jej wykorzystaniu razem z Tabelą Rozmiarów umieszczoną na końcu książki w łatwy sposób można zbudować podstawowe siatki konstrukcyjne, a także zrozumieć stopniowanie szablonów.

Tym różni się moja książka od podręczników publikowanych dotychczas, w których „króluje metoda ułamkowa”, trudna do opanowania i zapamiętania, ale przede wszystkim do zrozumienia.


CIEKAWE KONSTRUKCJE ZAWARTE W KSIĄŻCE

Konstrukcja spódnicy z 8 klinów z szerokim dołem

 
SUKNIA ODCINANA POD BIUSTEM  
Góra sukienki jest dopasowana do
sylwetki za pomocą francuskich
cięć. Dekolt poszerzony i
pogłębiony do 10 cm nad biustem.
Ramiona zwężono do 5 cm. Rękaw
krótki i dopasowany.
Lekko rozszerzony dół ma długość
do kostek.
Dolna część tyłu została
dopasowana w talii zakładkami.
Rys. 258
Długa suknia w stylu empire
 
   
Jako podstawę do modelowania przyjmujemy szablon
na bluzkę z francuskimi cięciami (rys. 212),
na którym wyznaczamy linię odcięcia górnej części.
Na każdym elemencie odmierzamy jednakową
odległość od talii (w omawianym przykładzie 10 cm)
i wrysowujemy linie cięcia. Po utworzeniu nowych
form należy skorygować ich wymiary i wstępnie
wymodelować na płasko.
Ostateczny kształt szablonu uzyskujemy po upięciu na
manekinie i naniesieniu korekt.
Rys. 259
Wyznaczenie linii odcięcia
 
   
Na rysunku obok opisane zostały
wymiary poszczególnych elementów.
Po zsumowaniu całkowite wymiary
wynoszą:
szerokość przodu w biuście 49 cm,
szerokość tyłu na linii biustu 41 cm,
szerokość przodu pod biustem 42 cm,
szerokość tyłu pod biustem 38 cm.
Sukienka będzie miała w biuście 90
cm, a pod biustem 80 cm.
Uzyskano luz odpowiedni dla sukni
z dopasowanymi rękawkami
Rys. 260
Elementy przodu i tyłu po wymodelowaniu płaskim i przestrzennym
 
   

Sprawdzanie zgodności elementów

Rys. 261
Sprawdzenie zgodności na szwach
i dolnej linii - po złożeniu elementów
górnej części sukienki

   
Rys. 262
Sprawdzenie kształtu pachy
i jej zmierzenie
   
Konstrukcja rękawa
Całkowity obwód pachy wynosi 41 cm.
Szerokość rękawa z wyliczeń do siatki – 41 cm x 80%
= 32,8 cm.
Wysokość główki – 41 cm x 30% = 12,3 cm.
Wymiary rękawa po wstępnym modelowaniu :
długość boku – 4 cm, szerokość na dole - 31 cm.
Aby rękaw lepiej przylegał należy go zwęzić do 29 cm.
Formę zwężamy poprzez wrysowanie zaszewki
o szerokości 2 cm w linii środka i jej symetryczne
zamknięcie.

Rys. 263
Rękaw na siatce

   

Rys. 264
Forma na rękaw przed zwężeniem
z wrysowaną zaszewką

   

Konstrukcja dołu sukni

W omawianym przykładzie dół sukni ma kształt „trapezu” z małym ( 1,5 cm) podkrojem.
Bazą do jego konstrukcji jest szablon podstawowy, na którym została wyznaczona linia
odcięcia góry – rys. 259. Należy dopasować go na płasko do góry sukienki – wymiarem
i kształtem, a następnie sprawdzić na manekinie (sposób postępowania opisano przy
sukience odcinanej w pasie – opis przy foto 63).

   

 

A

                           B                                                           

   

Rys. 266
Konstruowanie dołu
sukni na bazie
szablonu
podstawowego

Rys. 267
Dopasowywanie dołu sukni do góry
A – przód
B - tył
   
Dolna część sukni powinna mieć taką samą szerokość na obwodzie przodu i tyłu.
To zapewni dobrą układalność. Przód stanika na odcięciu jest szerszy od tyłu.
Dół na odcięciu można dopasować do węższej góry zakładką, marszczeniem lub zaszewką.
Suknie w stylu empire często szyte są z cienkich powłóczystych tkanin.
Wówczas dół powinien być szerszy, krojony z części koła lub większego podkroju i lekko
przymarszczony pod biustem. Projektuje się też doły wielowarstwowe – spodnia część jest
węższa, a na wierzch nakładane są cienkie np. szyfonowe warstwy.
Aby zachować oryginalny styl empire połączenie góry z dołem zakrywamy naszywanym
paskiem z koronki lub wstążką wiązaną w kokardę z tyłu. Stosujemy również fantazyjne
rękawy np. bufki, „tulipany „ lub rezygnując z rękawów - pachę wykańczamy falbanami.
   

 

Mapa stron

Wykonujemy konstrukcję odzieży, szablony dla krojowni i stopniowanie szablonów przy wykorzystaniu komputerowego systemu. Szkolenia. Dokumentacje technologiczne. Programy do rozliczeń produkcyjnych
newtex, konstrukcja odzieży, szablony krawieckie, stopniowanie, rozmiarówki, tabele wymiarów, CAD, szkolenia, modelowanie , krojownia, krawiectwo, ubrania, formy, sukienki, garsonki, suknie ślubne, odzież czarna, biała, bluzki, sportowa